Wpływ formy podawania daidzeiny na profil farmakokinetyczny i biodostępność

Daidzeina to związek pochodzenia roślinnego, który naturalnie występuje w soi oraz innych roślinach strączkowych. Należy do fitoestrogenów. Daidzeina i inne izoflawony są wytwarzane w roślinach i są wykorzystywane jako nośniki sygnału i odpowiedzi obronnej na działanie patogenów. Daidzeina posiada właściwości antyoksydacyjne, a więc co za tym idzie potencjał zapobiegania oraz leczenia chorób z układu sercowo-naczyniowego, łagodzenia objawów menopauzy, osteoporozy, obniżania ryzyka wystąpienia niektórych nowotworów związanych z gospodarką hormonalną oraz działania przeciwzapalnego. 

Zespół pod kierownictwem prof. Marii Walczak wykonał badania, których celem było porównanie profilu *farmakokinetycznego oraz **biodostępności daidzeiny podawanej szczurom w zawiesinie oraz w formie kompleksu z γ-cyklodekstryną modyfikowaną etylenodiaminą. Wykazano korzystniejszy profil farmakokinetyczny daidzeiny podawanej zwierzętom w formie kompleksu, a w konsekwencji znaczącą poprawę biodostępności tego związku. Zaobserwowano również znaczące zwiększenie stężenia daidzeiny uwolnionej z kompleksu w wybranych tkankach szczura. Skompleksowana postać daidzeiny jest obiecująca i może być zastosowana w badaniach oceniających jej terapeutyczne właściwości.

 

*Farmakokinetyka – dziedzina farmakologii opisująca zmiany stężenia leku lub jego metabolitów w ustroju w czasie.

**Biodostępność – część substancji czynnej, która z podanej dawki dostaje się do krążenia ogólnego, oraz szybkość wchłaniania tej substancji.

 

Link do publikacji:

https://doi.org/10.3390/pharmaceutics12020162

 

Publikacja powstała ze środków finansowych Priorytetowego Obszaru Badawczego qLIFE w ramach programu strategicznego Inicjatywa Doskonałości w Uniwersytecie Jagiellońskim.


Powrót